de geur van grond rond eerste kaap

De Geur van Grond rond eerste kaap

Toen ik deze druilerige maandagochtend wakker werd en de website checkte, verscheen daar, voor het eerst, het verlossende bericht van de uitgever. “Verkocht: 14 exemplaren.” Veertien, dacht ik, het getal had iets poëtisch, al wist ik niet precies wat. Misschien was het het echoën van het woord in mijn hoofd: Veertien, alsof er iets episch achter schuilging. Of het feit dat een dozijn nog iets van grandeur kon hebben, maar veertien, dat was op het randje. ‘De geur van grond rond eerste kaap’ Ik zag de krantenkoppen al voor me…

Ik zette me aan de tafel, mijn vrouw nog in haar ochtendjas naast me. Ze had koffie gezet, maar in haar ogen zag ik dezelfde vraag branden die ik nog niet had durven stellen: wie zijn deze veertien helden? Wie zijn deze pioniers, deze vroege ontdekkers van mijn meesterwerk?

“Misschien je moeder?” vroeg ze, terwijl ze een scheut melk in haar kopje goot.

“Nee, die leest geen boeken,” antwoordde ik. “En mijn vader ook niet, bovendien hebben ze een gratis exemplaar gehad.”

We zaten een tijdje stil, nippend aan de koffie, totdat ik mijn laptop opstartte om de mysterieuze statistieken verder te analyseren. De grafiekjes schoten op en neer, al waren de schommelingen meer een kwestie van virtuele stofdeeltjes dan van echte verkopen. Maar daar stond het, onmiskenbaar: twee exemplaren verkocht in Antwerpen, drie in een gehucht waarvan ik de naam niet kon uitspreken en één… jawel, één in een land waar ik nooit eerder van had gehoord. Ik voelde me als een ontdekkingsreiziger die met een vergrootglas over een onontgonnen kaart staarde.

“En wat ga je nu doen?” vroeg mijn vrouw, met net een tikkeltje ironie in haar stem.

“Nu? Nu ga ik dit vieren!” zei ik, terwijl ik me in mijn stoel liet zakken alsof ik zojuist een miljoenencontract had getekend. “Zeg zelf, veertien exemplaren, dat is niet niets. Als ik nu nog drie keer zoveel verkoop, kunnen we ons misschien een extra bak koffie veroorloven.”

De werkelijkheid kwam pas echt binnen toen mijn oudste dochter binnen kwam. Ze had een korte repliek, zoals je die zou verwachten van een jonge dame die dagelijks dromen aan flarden scheurt. “Goed gedaan met de eerste week, pa. Als je dit tempo vasthoudt, hebben we volgend jaar zomer net genoeg voor een avondje op restaurant.”

Ze bedoelde het vast goed, maar de woorden knaagden aan me. Wat wist dat kind nou? Deze veertien exemplaren zijn slechts het begin, een opstapje naar groter succes. Je moet ergens beginnen, toch? Elsschot begon ook ooit met een enkele verkoop, en wie weet, misschien kocht de burgemeester van Antwerpen het wel.

Ik sloot mijn laptop met een zwierige beweging en stond op. “We gaan het anders doen,” zei ik vastberaden.

Mijn vrouw keek me vragend aan. “Wat ga je doen dan?”

“Marketing,” antwoordde ik, hoewel ik eigenlijk geen flauw idee had wat dat, betreft een boek, inhield. “Iedereen moet weten wat voor een briljant boek dit is. Misschien moeten we een loterij organiseren. Of gratis koffie aanbieden bij elk verkocht exemplaar.”

De rest van de dag bracht ik door met mijn job en – stiekem tussen de bedrijven door –  plannen maken. Social media, gratis bladwijzers, een signeersessie bij de plaatselijke boekwinkel  (die overigens nog niet weet dat ik besta, maar dat is slechts een detail). De veertien verkochte exemplaren zijn immers het bewijs dat de wereld klaar is voor mijn verhalen. Het is slechts een kwestie van tijd voordat ik wordt uitgenodigd voor interviews, debatten over literatuur, en misschien zelfs een standbeeld op het plein.

De realiteit dringt langzaam door nu ik deze avond aan tafel zit en mijn vrouw naar me kijkt. “Veertien boeken,” zegt ze. “Als je dit tempo aanhoudt, is het nog steeds beter dan niets.”

En daar heeft ze gelijk in. Want elke verkoop, hoe klein ook, is een overwinning. En het mooie is: het begin, dat is er.

Dus proost op die veertien dappere lezers die als eersten mijn wereld betraden. Want zoals Elsschot al wist: de kleine dingen zijn vaak de ‘grootsche’.

De geur van grond rond eerste kaap

Het mag dan al een schamele boel lijken, maar het is een leuk gegeven.  Zonder enige reclame, een kort berichtje op LinkedIn zien we even over het hoofd, hebben we na een week de kaap van 10 boeken verkocht overschreden.  (14 dus om exact te zijn).  Dat is natuurlijk niets om over naar huis te schrijven, daarom dat ik het u even laat weten.  Wil u de andere leeshelden vervoegen?  U kan het boek vinden in de reguliere boekhandel (of bestellen via ISBN nr: 9789465123608.  Als eboek kan u het vinden op alle grote en kleinere platformen via ISBN nr: 9798224866489.

Gerelateerde berichten

Ontdek meer van Peter Stinckens

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder